Welcome to the Jungle
Blijf op de hoogte en volg Luuk
15 Maart 2017 | Suriname, Paramaribo
Nadat ik even ben weggeweest komt nu ook mijn derde verslag. De reden hiervoor is namelijk dat ik het een en ander ben gaan bezichtigen in Suriname.
Te beginnen met de jungle. Onze vaste tourgids die Suriname als zijn broekzak kent heeft het de afgelopen weken druk gehad met ons. Hij heeft voor ons de tripjes tot in de details verzorgd.
Als eerste gingen we overnachten in de jungle. Na een lange bustrip waarin we mooi konden uitkateren van de avond ervoor kwamen we aan bij een heerlijk rustig plekje in de jungle. We hebben hier onze hangmatten opgehangen om de nacht door te komen. Vervolgens hebben we wat gezwommen in een riviertje. Nou toen het langzaam donker begon te worden hebben we maar het kampvuur aangestoken en werd mij een gitaar in de hand gedrukt. Onze reisgids had namelijk een gitaar meegenomen. Aan mij de taak dus om alle wilde dieren weg te jagen met mijn gejengel. Nou als dat nog niet genoeg was, kwam er ook nog een echte indianenstam helemaal uit de jungle gereden met hun dikke Range Rover om muziek te maken voor ons. Ja helaas zijn de indianen ook met de globalisering meegegaan. Geen ruige indianenveren dus. Wel hadden ze echte Surinaamse houten trommels meegenomen om op te spelen. Een groot feest dus bij het kampvuur.
De dag erna nam de tourgids ons nog mee naar de oude Jodensavanne hier in Suriname. Er leven namelijk al honderden jaren lang relatief erg veel Joden in Suriname. Dit heeft te maken met de Spaanse Inquisitie. De Spanjaarden waren vroeger namelijk streng Rooms-Katholiek en dit hebben wij als Nederlanders ook gemerkt tijdens de 80-jarige oorlog. Andersgelovigen werden vervolgd en dus ook Joden. Antisemitisme laaide op door het gehele Spaanse Rijk. Deze toename van antisemitisme en de Spaanse Inquisitie waaiden echter ook over naar Portugal waar veel Joden leefden. Hierdoor zijn erg veel Joden naar de toenmalige kolonie van Portugal gevlucht, namelijk Brazilië. Nou op zijn beurt zijn de Joden vanuit Brazilië weer naar Suriname gevlucht. Brazilië was namelijk erg antisemitisch en racistisch in tegenstelling tot Suriname waarin iedereen vrij was om te komen. Er wordt hier namelijk al honderden jaren niet gekeken naar afkomst of geloof. Suriname is zelfs het enige land ter wereld waar een Joodse synagoge direct naast een moskee staat. Iets wat totaal ondenkbaar is in de meeste delen van de wereld.
De tweede trip werden we meegenomen naar een Vlindertuin met allemaal dieren. Hier werden vlinders gekweekt en doorverkocht naar liefhebbers. Niks spectaculairs, maar leuk om een keer te zien. Ook hebben we hier slangen en grote schildpadden gezien. Vervolgens gingen we weer naar de jungle om een duik te nemen in de rivier en een potje te voetballen met de Surinamers. 6-4 Winst voor Nederland. Know your superiors ;)
Van de jungle hadden we nu wel genoeg gezien dus tijd voor de Surinaamse cultuur. Zoals ik al zei kan hier alles qua geloof en komaf. Suriname is een erg multicultureel land. Vandaar dat ook ieder gelovig of ongelovig feest uitbundig wordt gevierd. Afgelopen maandag 13 maart werd hier het Holi Phagwa gevierd. Dit is een feest dat wordt gevierd om drie redenen. Als eerste, omdat dan het nieuwe jaar begint in het Hindoeïsme. Als tweede, omdat dan officieel de lente begint. En als derde, omdat het 'goede' die dag zegeviert op het 'kwade'. Bij dit feest is het dan ook de bedoeling dat je in witte kleren komt, want er wordt met heel veel kleurpoeder gegooid om de 'kwade geesten' weg te jagen. Je zit op het einde van de dag dus helemaal onder. Tijdens deze feestdag is er ook nog van alles te doen. Zoals bijvoorbeeld pony rijden. Ik dacht ik ben hier om dingen uit te proberen en volgens mij heb ik nog nooit op een pony gezeten. Na wat pils heb ik dan ook de moed bij elkaar gesprokkeld en wat kan 't ok verrekken. Ik ben op ponykamp gegaan.
Een zeer geslaagde dag dus en ook een erg mooi feest! De dag erna moest ik echter wel gewoon lesgeven met mijn duffe kop vol met kleuren...
De groeten!
Te beginnen met de jungle. Onze vaste tourgids die Suriname als zijn broekzak kent heeft het de afgelopen weken druk gehad met ons. Hij heeft voor ons de tripjes tot in de details verzorgd.
Als eerste gingen we overnachten in de jungle. Na een lange bustrip waarin we mooi konden uitkateren van de avond ervoor kwamen we aan bij een heerlijk rustig plekje in de jungle. We hebben hier onze hangmatten opgehangen om de nacht door te komen. Vervolgens hebben we wat gezwommen in een riviertje. Nou toen het langzaam donker begon te worden hebben we maar het kampvuur aangestoken en werd mij een gitaar in de hand gedrukt. Onze reisgids had namelijk een gitaar meegenomen. Aan mij de taak dus om alle wilde dieren weg te jagen met mijn gejengel. Nou als dat nog niet genoeg was, kwam er ook nog een echte indianenstam helemaal uit de jungle gereden met hun dikke Range Rover om muziek te maken voor ons. Ja helaas zijn de indianen ook met de globalisering meegegaan. Geen ruige indianenveren dus. Wel hadden ze echte Surinaamse houten trommels meegenomen om op te spelen. Een groot feest dus bij het kampvuur.
De dag erna nam de tourgids ons nog mee naar de oude Jodensavanne hier in Suriname. Er leven namelijk al honderden jaren lang relatief erg veel Joden in Suriname. Dit heeft te maken met de Spaanse Inquisitie. De Spanjaarden waren vroeger namelijk streng Rooms-Katholiek en dit hebben wij als Nederlanders ook gemerkt tijdens de 80-jarige oorlog. Andersgelovigen werden vervolgd en dus ook Joden. Antisemitisme laaide op door het gehele Spaanse Rijk. Deze toename van antisemitisme en de Spaanse Inquisitie waaiden echter ook over naar Portugal waar veel Joden leefden. Hierdoor zijn erg veel Joden naar de toenmalige kolonie van Portugal gevlucht, namelijk Brazilië. Nou op zijn beurt zijn de Joden vanuit Brazilië weer naar Suriname gevlucht. Brazilië was namelijk erg antisemitisch en racistisch in tegenstelling tot Suriname waarin iedereen vrij was om te komen. Er wordt hier namelijk al honderden jaren niet gekeken naar afkomst of geloof. Suriname is zelfs het enige land ter wereld waar een Joodse synagoge direct naast een moskee staat. Iets wat totaal ondenkbaar is in de meeste delen van de wereld.
De tweede trip werden we meegenomen naar een Vlindertuin met allemaal dieren. Hier werden vlinders gekweekt en doorverkocht naar liefhebbers. Niks spectaculairs, maar leuk om een keer te zien. Ook hebben we hier slangen en grote schildpadden gezien. Vervolgens gingen we weer naar de jungle om een duik te nemen in de rivier en een potje te voetballen met de Surinamers. 6-4 Winst voor Nederland. Know your superiors ;)
Van de jungle hadden we nu wel genoeg gezien dus tijd voor de Surinaamse cultuur. Zoals ik al zei kan hier alles qua geloof en komaf. Suriname is een erg multicultureel land. Vandaar dat ook ieder gelovig of ongelovig feest uitbundig wordt gevierd. Afgelopen maandag 13 maart werd hier het Holi Phagwa gevierd. Dit is een feest dat wordt gevierd om drie redenen. Als eerste, omdat dan het nieuwe jaar begint in het Hindoeïsme. Als tweede, omdat dan officieel de lente begint. En als derde, omdat het 'goede' die dag zegeviert op het 'kwade'. Bij dit feest is het dan ook de bedoeling dat je in witte kleren komt, want er wordt met heel veel kleurpoeder gegooid om de 'kwade geesten' weg te jagen. Je zit op het einde van de dag dus helemaal onder. Tijdens deze feestdag is er ook nog van alles te doen. Zoals bijvoorbeeld pony rijden. Ik dacht ik ben hier om dingen uit te proberen en volgens mij heb ik nog nooit op een pony gezeten. Na wat pils heb ik dan ook de moed bij elkaar gesprokkeld en wat kan 't ok verrekken. Ik ben op ponykamp gegaan.
Een zeer geslaagde dag dus en ook een erg mooi feest! De dag erna moest ik echter wel gewoon lesgeven met mijn duffe kop vol met kleuren...
De groeten!
-
16 Maart 2017 - 09:43
Truus Hermans:
Luuk,
Ik lees in de blogs vaak over dezelfde zaken, omdat jullie als HAN-groep veel samen doen. Wel leuk om te zien dat ieder vanuit zijn eigen achtergrond schrijft. Bij jou krijg ik wat info over de geschiedenis.
In welk museum zijn jullie geweest? De vitrines op de foto herkende ik niet.
Groet,
Truus -
16 Maart 2017 - 09:43
Truus Hermans:
Luuk,
Ik lees in de blogs vaak over dezelfde zaken, omdat jullie als HAN-groep veel samen doen. Wel leuk om te zien dat ieder vanuit zijn eigen achtergrond schrijft. Bij jou krijg ik wat info over de geschiedenis.
In welk museum zijn jullie geweest? De vitrines op de foto herkende ik niet.
Groet,
Truus -
16 Maart 2017 - 14:35
Homefront:
Hello Luuk,
A.S.P.?????
A wish for you!
Wishing you a rainbow
for sunlight after showers
Miles and miles of smiles
For golden happy hours
Shamrocks at your doorway
For luck and laughter too
And lots of friends, that never ends
Each day and your whole life through
Hope, to see you soon!
-
16 Maart 2017 - 18:02
Luuk Van Dijck:
@Truus
Dat is de vlindertuin. Zij hadden een klein museum over verschillende insecten en andere dieren. -
18 Maart 2017 - 14:10
Hetty:
Leuk om je verhalen te lezen Luuk! De mix van geschiedenis, informatie en jouw belevingen, overgoten met jouw sausje van humor is echt de moeite waard! Veel plezier nog daar!
groetjes Hetty -
19 Maart 2017 - 09:43
Kees-Jan:
Hoe ging dat lesgeven met een duffe kop? Deel je je avonturen ook met je leerlingen en krijg je van hen tips om te doen? Dar kunnen hele andere activiteiten zijn!
Succes op school!
Kees-Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
